,,Geef de prijs maar aan mij’’ (ronde 7)

Door: Co Buysman

In tien jaar veteranenschaak in Hoorn hebben we veel winnaars mogen begroeten. De in totaal 35 eerste plaatsen (vijf edities met drie groepen, vijf edities met vier groepen) zijn behaald door 28 spelers.

Peter Holscher heeft in Lindendael drie eindzeges behaald, Jan Brink, Jan de Jong, Arie Karreman, Tim Nijman en Eugène Thole twee en de overige 22 lenteveteranen zijn goed voor één triomf. De tien kampioenschappen hebben 183 deelnemers getrokken.

Ook het tiende toernooi kent nieuwe winnaars. Van de vier is Jan Brink (groep A) de enige die op herhaling gaat. De routinier van Het Witte Paard is in 2011 ook op de eerste plaats geëindigd. Peter Couwenhoven (groep B) is er één keer dicht bij geweest; zijn tweede plek van 2006 wordt nu verbeterd. Eric de Jong (groep C) en Jaap Limmen (groep D) hebben eveneens niet eerder een eindzege behaald.

 


Hierbij het overzicht van alle winnaars in verpleeghuis Lindendael (in volgorde vanaf groep A; vanaf 2009 zijn er vier groepen gevormd):

2004: Frans Vlugt, Jan de Jong, Gerard van de Cuylenborg.

2005: Peter Holscher, Jan de Jong, Ger Sevenhuysen.

2006: Rolf de Brouwer, Arie Boots, Dirk Beemster.

2007: Arie Karreman, Co Buysman, Eugène Thole.

2008: Peter Holscher, Joop Dragstra, Eelie van den Bosch.

2009: Peter Holscher, Willem Pool, Roel Ridderikhoff, Tim Nijman.

2010: Arie Karreman, Aad Laan, Jan Hettema, Eugène Thole.

2011: Jan Brink, Arend Stapel, Rob Bouwman, Tim Nijman.

2012: Piet de Haas, Leo Zuiver, Kees Wessels, Gerrit Asselman.

2013: Jan Brink, Peter Couwenhoven, Eric de Jong, Jaap Limmen.

 

De slotmiddag van het lenteveteranenkampioenschap van de Noordhollandse Schaakbond verloopt weer in een amicale sfeer. Wedstrijdleider Gerard van der Graaf legt nog even uit – maar ,,de meesten kennen het klappen van de zweep’’ – wat de gang van zaken is. Rond half vier worden schalen met lekkers naar binnen gebracht, meldt hij. Trek in het koud buffet, zet dan de klok stil. Wel in overleg met de tegenstander. Later blijkt hoe ervaren de lenteveteranen zijn. Filevorming voor de stokbroden en de zalm- en huzarensalades blijft uit. Als het rustig is, staan enkele schakers op om een bord te pakken en te genieten van de traditionele traktatie op de laatste woensdag.

 

Tanja Dol is uitgenodigd om met een gongslag de zevende ronde te laten beginnen. Zij werkt in het restaurant van Lindendael en via haar bedankt de toernooicommissie alle culinaire medewerkers voor hun inbreng. Ook de hapjes op de eerdere middagen hebben uitstekend gesmaakt.

Na afloop van de laatste ronde nemen deelnemers en organisatie afscheid van Sientje Haijer, een van de gastvrouwen. Frits Bouwman, voorzitter van de commissie: ,,Wij zijn veteranen, maar jij bent een superveteraan. We zijn dankbaar voor alles wat je in de afgelopen jaren voor ons hebt gedaan.’’

Alle gastvrouwen worden in de bloemen gezet. Er is een kans dat de slotmiddag ook het afscheid is van Riki Pomstra die mogelijk gaat verhuizen. Fonneke van der Graaf wordt door Frits een ‘bijzondere dame’ genoemd. Daar zijn verschillende redenen voor. Als lid van de cliëntenraad had Fonneke tien jaar geleden een uitstekende band met de toenmalige directeur van Lindendael en daardoor is het verpleeghuis de locatie voor het lenteveteranenkampioenschap geworden. Bovendien kon ze ook heel goed opschieten met Cilia van Weel die destijds wethouder was. Van het een kwam het ander en de gemeente Hoorn steunde het evenement in de eerste vier jaren met een flinke subsidie, waarmee een financieel stevige basis werd gelegd.

 

Na de bloemen worden de poedelprijzen overhandigd. Die zijn er door een klein misverstand gekomen. Twee leden van de toernooicommissie zijn op pad gegaan om Hoornsche broeders te kopen voor de loterij, waardoor er vier dozen met de lokale lekkernij te veel zijn. Geen nood, de mannen achter de schermen kunnen goed improviseren en de extra broeders zijn bestemd voor de vier spelers die in hun groep als laatsten zijn geëindigd. Albert Oole (groep D) krijgt een speciale vermelding van Gerard van der Graaf. ,,Als je het hele toernooi onderaan staat en je blijft steeds komen, dan heb ik daar respect voor.’’ De Zaandammer maakte vorig seizoen zijn debuut en verloor alle partijen. Frits Bouwman: ,,Maar nu heeft hij zijn eerste halve punt behaald.’’ Albert sluit zijn tweede kampioenschap af met een prima remise tegen Anton Hommes.

Altijd leuk zo’n prijsuitreiking. Om zo veel mogelijk schakers vast te houden – het is minder leuk als de prijswinnaars in een lege zaal naar voren komen – heeft wedstrijdleider Gerard de ‘lucky numbers’ bedacht. Er wordt drie keer een nummer getrokken en degenen die in hun groep op die plaats zijn geëindigd, krijgen een aardigheidje. Als twee leden van de toernooicommissie de gelukkigen zijn, roept Henk Westerman: ,,Afgesproken werk.’’ Het laatste geluksnummer in groep A komt bij Henk terecht en dan is het Wim Driessen die zegt: ,,Afgesproken werk.’’

Als een ‘lucky number’ niet aanwezig is, schuift de prijs door. Bij de tweede trekking komt ‘14’ uit de bus. Wim Nieland is al naar huis, waarop groepsgenoot Ton de Veij zegt: ,,Geef de prijs maar aan mij, ik zie hem nog wel een keer.’’ Daar trapt de organisatie niet in en de Purmerendse chocoladeliefhebber kan fluiten naar de bonbons.

Even na de klok van zes uur zijn de vier kampioenen en overige prijswinnaars gefeliciteerd en worden alle spelers bedankt voor hun sportiviteit, vriendschap en strijdlust. En dan is het vooruitkijken naar de elfde editie. De data kunnen we alvast verklappen: 5, 12, 19 en 26 maart, 2, 9 en 16 april.

 

Frans Vlugt – Peter Holscher 0-1

Op ieder kampioenschap behoren Peter Holscher en Frans Vlugt tot de titelkandidaten, maar in de afgelopen seizoenen hebben ze elkaar in Hoorn slechts driemaal getroffen. Opvallend is dat de lenteveteraan uit Zwaag in die drie onderlinge partijen steeds wit had en daaruit tweeënhalf punt behaalde. De remise was in de zesde ronde van 2004. Beide toppers eindigden op 5½ punt, maar de Edammer had een half weerstandspunt meer en veroverde zo de eerste titel in Hoorn.

Dit jaar lijkt het er wekenlang op dat Frans ook de tiende editie gaat winnen. In de vierde ronde verslaat hij Jan Brink die de laatste woensdagmiddag met een half punt achterstand begint. Omdat in de strijd om de eerste plaats bij gelijk eindigen het onderling resultaat telt, verzekert Frans Vlugt zich bij remise tegen Peter Holscher van de titel.

Maar dat gebeurt niet. De witspeler hinkt op twee gedachten. Zijn eigen spelletje spelen of geen enkel risico nemen en dat halve punt veilig stellen. Frans mag graag dynamiek in de stelling gooien en dat gebeurt niet. Op de tiende zet gaat hij dameruil aan, waar zwart die mogelijkheid niet pakt. Daardoor kan Peter een tempo voorsprong nemen en komt er een toreneindspel met voorts een wat passieve witte loper en een actief zwart paard. Na torenruil zit de ranglijstaanvoerder opgescheept met een aantal zwakke pionnen. Hij verliest er al snel een en als ook de tweede van het bord verdwijnt, beseft wit dat er geen eer meer te behalen is. Voor de derde keer in tien jaar legt Peter Holscher – ook in het bezit van drie titels – beslag op de tweede plaats.

1. e4 d6 2. d4 Pf6 3. Pc3 Pbd7 4. Pf3 e5 5. Lc4 Pb6 6. Le2 Lg4 7. dxe5 Lxf3 8. Lxf3 dxe5 9. 0-0 c6 10. Dxd8+ Txd8 11. Lg5 Lb4 12. Tad1 Lxc3 13. bxc3 Pa4 14. Txd8+ Kxd8 15. Td1+ Kc7 16. Lxf6 gxf6 17. Td3 Pb2 18. Td2 Pc4 19. Td1 Td8 20. Td3 Pd6 21. g4 Pb5 22. c4 Pd4 23. Ld1 Pe6 24. Txd8 Kxd8 25. Kg2 Pc5 (zie diagram) 26. Kf3 Pa4 27. Ke3 Pc3 28. Lf3 Pxa2 29. h4 Pb4 30. Kd2 a5 31. g5 Ke7 32. c3 Pa6 33. Le2 Pc5 34. f3 fxg5 35. hxg5 Pe6 36. Ke3 a4 37. Ld1 a3 38. Lb3 Pxg5.

 

 

 

 

Maarten de Haas – Jan Brink 0-1

Als Frans Vlugt heeft verloren, is Jan Brink nog bezig. De routinier van Het Witte Paard weet dat hij alleen bij winst op de eerste plaats zal eindigen. Maar hij zit tegenover de ongeslagen Maarten de Haas die aan een goed kampioenschap bezig is. Hij biedt taai tegenstand, al kan hij de zwartspeler niet van de titel afhouden.

Pas in het begin van het middenspel wordt voor het eerst geslagen. Gaandeweg wordt Jan wat teruggedrongen. Hij blijft rustig en zoekt de goede velden voor tegenkansen. Die komen er. Na een grote afruil blijven de dames over met voor wit een paard en voor zwart een loper. Die zit wat verstopt tussen talrijke pionnen op de koningsvleugel, waardoor de pion achterstand voor Maarten hem geen grote problemen bezorgt.

De zorgen ontstaan kort na de eerste tijdcontrole. Wit verspeelt zijn h-pion en als de laatste lichte stukken verdwijnen is de materiële achterstand te groot. De Heerhugowaardse lenteveteraan probeert het onvermijdelijke te voorkomen, maar zijn opponent geeft zijn titelkansen niet uit handen. Opvallend is dat Maarten de Haas bij vier deelnames in Hoorn slechts vier partijen heeft verloren en drie daarvan zijn tegen Jan Brink.

1. e4 c6 2. d3 d5 3. Pd2 e5 4. Pgf3 Ld6 5. Le2 Pf6 6. 0-0 Pbd7 7. c3 Dc7 8. Dc2 0-0 9. Te1 Pc5 10. Lf1 Lg4 11. h3 Lh5 12. Ph4 Tfe8 13. g3 dxe4 14. dxe4 Tad8 15. b4 Pe6 16. a4 a5 17. bxa5 Dxa5 18. Pc4 Dc7 19. Pxd6 Dxd6 20. Le3 Pc5 21. Pf5 Df8 22. Lg5 Lg6 23. Lxf6 gxf6 24. Ph4 Dd6 25. Tad1 De6 26. Lg2 Dc4 27. a5 Kg7 28. f3 Pd3 29. Tf1 Td7 30. Td2 Ted8 31. Tfd1 Pe1 32. Db2 Dc5+ 33. Kh2 Txd2 34. Txd2 Txd2 35. Dxd2 Pxg2 36. Pxg2 Dxa5 37. Pe3 Dc7 38. h4 Kf8 (zie diagram) 39. h5 Lxh5 40. Pf5 Lg6 41. Dh6+ Ke8 42. Pg7+ Ke7 43. Pf5+ Lxf5 44. exf5 Dd6 45. De3 Kd7 46. Kg2 Dd1 47. g4 Ke7 48. Dc5+ Dd6 49. De3 c5 50. Kh3 b6 51. Kg2 Dd1 52. g5 Dc2+ 53. Kg3 Dxf5 54. gxf6+ Kxf6 55. Kf2 Df4 56. Dd3 e4 57. Dd1.

 

 

Tom Adriaanse – Henk Westerman ½-½

Tom Adriaanse en Henk Westerman gaan op herhaling. Vorig seizoen speelden ze in de tweede ronde tegen elkaar remise; met ook Tom achter de witte stukken. Ze handhaafden zich in de subtop. Voor hen staat op de laatste woensdagmiddag handhaving in de subtop opnieuw op het spel en met de puntdeling brengen ze die klus tot een goed einde.

In een Franse partij wordt het evenwicht niet verbroken. Beide spelers rokeren niet en houden de stelling onder controle. Richting de eerste tijdcontrole staan lopers van dezelfde kleur, een paard en zeven pionnen van elk op het bord. Als de lopers zijn geruild, heeft wit zijn pionnen op de koningsvleugel wat meer naar voren , terwijl de zwarte a- en b-pion verder zijn opgeschoven dan de Helderse. De f- en g-lijnen komen open, maar beide lenteveteranen hebben geen velden om door te breken en houden hun achterste pionnen verdedigd.

1. e4 e6 2. d4 d5 3. Pd2 Pc6 4. Pgf3 Pf6 5. e5 Pd7 6. Pb3 a5 7. a4 b6 8. Le2 La6 9. Lg5 Le7 10. h4 Lxe2 11. Dxe2 h6 12. Le3 Tc8 13. Kf1 Pcb8 14. c3 c5 15. g3 Pc6 16. Kg2 cxd4 17. Pbxd4 Pxd4 18. cxd4 Tc4 19. Pd2 Tc2 20. Db5 Dc7 21. Pf3 Dc6 22. Dxc6 Txc6 23. Thc1 Pb8 24. Pe1 Kd7 25. Txc6 Pxc6 26. Pd3 Tc8 27. Tc1 Tc7 28. Tc2 Pa7 29. Txc7+ Kxc7 30. Ld2 Pc6 31. Lc3 Kb7 32. f4 Ka6 33. Kf3 b5 34. b3 Lb4 35. Lb2 Kb6 36. g4 Pe7 37. h5 Kc6 38. Lc1 Lc3 39. La3 b4 40. Lb2 Kb6 41. Ke3 Lxb2 42. Pxb2 Kc7 (zie diagram) 43. Pd3 Pc6 44. Pe1 Kd7 45. Pf3 Ke7 46. g5 Kf8 47. Ph4 Pe7 48. gxh6 gxh6 49. f5 Kg8 50. fxe6 fxe6 51. Kf4 Kf7 52. Kf3 Pc6 53. Ke3 Pe7 54. Kf4 Pc6 55. Pf3 Kg7 56. Kg4 Kf7.

 

 

Jan Rot - Piet de Haas 0-1

Met een half punt voor de titelverdediger staat na drie ronden de ranglijst van het lenteveteranenkampioenschap op zijn kop. Maar Piet de Haas beschikt over een formidabele eindsprint en dankzij vier winstpartijen op rij is hij toch beland in een omgeving waarin hij hoort: de bovenste regionen. Voor Jan Rot is het omgekeerde het geval. Na vijf ronden nog ongeslagen om het toernooi af te sluiten met twee nederlagen.

Wit staat in het middenspel onder druk. Zijn opponent heeft na een afruil het loperpaar overgehouden, terwijl de lichte stukken van wit wat passief zijn. Zwart wil een open stelling en als hij zijn pionnen inzet om dat doel te bereiken, probeert Jan met een dame- en loperruil de schade te beperken. Hij raakt echter twee pionnen achter , waarna Piet door het aanvallende spel van zijn torens de partij met winst kan afronden.

1. d4 Pf6 2. Lf4 c5 3. e3 Db6 4. b3 e6 5. Pf3 Pc6 6. dxc5 Lxc5 7. Le2 Pd5 8. 0-0 Pxf4 9. exf4 Dc7 10. g3 b6 11. Pc3 Lb7 12. Pb5 Db8 13. c4 h5 14. h4 a6 15. Pbd4 Pxd4 16. Pxd4 g5 (zie diagram) 17. b4 Lxb4 18. Lf3 gxh4 19. Lxb7 Dxb7 20. Df3 Dxf3 21. Pxf3 hxg3 22. fxg3 Tc8 23. Tac1 Ke7 24. Pe5 h4 25. gxh4 Txh4 26. f5 Tg8+ 27. Kf2 exf5 28. Tfd1 Tf4+ 29. Ke3 Te4+.

 

 

 

 

 

 

Ton de Veij - William Thomson 1-0

Met een overwinning in de slotronde heeft Ton de Veij zich hersteld van twee nederlagen op rij. De Purmerendse lenteveteraan debuteert daardoor met vier punten uit zeven partijen en eindigt in de subtop.

Tegen William Thomson opent hij opvallend. Zijn damepaard springt bij de eerste zes zetten vijf keer en heeft en passant de h-pion van zwart meegenomen. Daarna verplaatst de strijd zich kort naar de andere flank, waar de Heerhugowaarder na zijn lange rokade een dubbelpion op de c-lijn krijgt. Er wordt veel geruild en op weg naar het eindspel werkt zwart toe naar materiële en positionele gelijkwaardigheid.

Dat verandert na torenruil. Beide spelers houden een toren, loper, paard en twee pionnen over, maar de witte stukken zijn actiever opgesteld. Zo heeft Ton een paard op e3 en William een paard op h5. Als ook de Purmerendse koning een centrale positie inneemt, wordt de grotere activiteit van wit beslissend.

1. Pc3 d5 2. e4 d4 3. Pce2 Pc6 4. Pg3 h5 5. Pxh5 e5 6. Pg3 Pf6 7. Pf3 Lg4 8. h3 Lxf3 9. Dxf3 g6 10. Db3 Dd7 11. Lb5 a6 12. Da4 0-0-0 13. Lxc6 Dxc6 14. Dxc6 bxc6 15. d3 Lb4+ 16. Ke2 Ph5 17. Pf1 f5 18. Lg5 Tdf8 19. c3 dxc3 20. bxc3 Lxc3 21. Tc1 Ld4 22. Txc6 fxe4 23. Pe3 exd3+ 24. Kxd3 Txf2 25. Txa6 Kb7 26. Txg6 Txa2 27. Tb1+ Tb2 28. Txb2+ Lxb2 (zie diagram) 29. Pc4 La1 30. Ke4 Tf8 31. Pa5+ Kc8 32. Lh6 Pf6+ 33. Kf5 e4 34. Lxf8 e3 35. Txf6.

 

 

 

 

 

 

Wim Nieland – Jan Stapel 0-1

Bij zijn vierde deelname in Hoorn is er een einde gekomen aan de stijgende lijn van Wim Nieland. De lenteveteraan van De Waagtoren werd de laatste drie jaren achtereenvolgens zesde, derde en tweede. Door de verliespartij tegen Jan Stapel moet hij het dit keer doen met een klassering in de middenmoot. Jan Stapel eindigt meestal rond de tiende plaats en met vier punten zit hij er nu iets boven.

Zwart verliest in de opening een centrumpion en blijft, nadat de ontwikkeling is voltooid, onder enige druk staan. De partij kantelt, als wit zich verslikt in de opstelling van de Lambertschaagse stukken. Hij valt met 20. Tab1 de dame van Jan aan, maar de zet kost hem een paard. Op straffe van mat achter de paaltjes mag Wim niet terugnemen. Na een ruil van toren en dame blijft hij een licht stuk achter. Als zwart met zijn slotzet loperruil kan afdwingen of een pion zal winnen, beseft de Egmonder dat hij geen tegenspel meer heeft.

1. e4 c5 2. a3 e6 3. b4 b6 4. bxc5 bxc5 5. Pc3 d5 6. exd5 exd5 7. Lb5+ Ld7 8. De2+ Pe7 9. Pxd5 Lxb5 10. Dxb5+ Pd7 11. Pe3 g6 12. Pc4 Pf5 13. Pe2 Lg7 14. c3 0-0 15. 0-0 Dc7 16. d3 a6 17. Da4 Tfe8 18. Lf4 Dc8 19. Tfe1 Db7 (zie diagram) 20. Tab1 Txe2 21. Dd1 Txe1+ 22. Dxe1 Dd5 23. De4 Pf6 24. De2 Td8 25. Le5 Te8 26. Tb8 Txb8 27. Lxb8 Db7 28. Le5 Db1+ 29. Df1 Dxf1+ 30. Kxf1 Pd5.

 

 

 

 

 

Karel Keesman – Aad Laan ½-½

Met hun onderlinge remise eindigen Karel Keesman en Aad Laan op een score van vijftig procent. Beide spelers zijn echter zes keer in actie gekomen en hebben een reglementaire uitslag achter hun naam staan. De Heerhugowaarder ontbrak door griep op de zesde woensdagmiddag, terwijl zijn opponent in de openingsronde geen tegenstander had.

In de vorige editie legde Karel beslag op de derde plaats, onder meer dankzij een overwinning op Aad. Nu ontbrandt de strijd al in het begin van het middenspel. In het Konings-Indisch ontstaat een open f- en g-lijn en dat lijkt in het nadeel van zwart die kort heeft gerokeerd en daardoor een koning met weinig bescherming heeft.

Het valt mee. Er worden enkele lichte stukken geruild en de Hoornse lenteveteraan komt, als ook de dames van het bord verdwijnen, in een eindspel met alle torens en lopers van ongelijke kleur. De torens worden verdubbeld op de open lijnen en als even later op g7 een torenruil plaatsvindt, zijn beiden tevreden met remise.

1. d4 Pf6 2. c4 g6 3. Pc3 Lg7 4. e4 d6 5. Pf3 0-0 6. Le2 e5 7. Le3 Pc6 8. d5 Pe7 9. Pd2 Pd7 10. g4 f5 11. gxf5 gxf5 12. exf5 Pxf5 13. Pde4 Pxe3 14. fxe3 Pf6 15. h4 Pxe4 16. Pxe4 Lf5 17. Ld3 Lxe4 18. Lxe4 Df6 19. De2 Tf7 20. Kd2 Df2 21. Th2 Dxe2+ 22. Kxe2 Taf8 23. Tg1 Kh8 24. Thg2 Lf6 25. Tg4 Lg7 26. T1g2 Lh6 27. T4g3 Tg7 28. b4 Tfg8 29. Txg7 Txg7 (zie diagram).

 

 

 

 

 

 

Co Buysman – Wim Driessen 0-1

Na driemaal tegen een afgevaardigde van schaakvereniging Heerhugowaard te hebben gespeeld, sluit Co Buysman het toernooi af tegen een Heerhugowaarder in Alkmaarse dienst. Wim Driessen, lid van De Waagtoren, staat in de onderlinge score in de min (1½-½) en is van plan daar wat aan te doen.

Wit pakt de opening verkeerd aan, waardoor hij lange tijd niet kan rokeren en zijn toren op h1 voorlopig niets doet. Na 22. 0-0 kan zwart evenwel groot voordeel verkrijgen, omdat zijn stukken veel beter samenwerken. De torens zijn verdubbeld op de d-lijn en zijn zwartveldige loper heeft een uitstekende positie op de diagonaal naar g1 ingenomen. Wim kiest voor een paardzet, waarna het stuk een grappige rondgang in en rond het centrum maakt om uiteindelijk te worden geruild.

Beetje bij beetje verbetert Co zijn stelling en zijn witveldige loper breekt enigszins de kracht van zijn opponent op de open d-lijn. Op weg naar de eerste tijdcontrole is het evenwicht aardig hersteld en dwingt wit de Heerhugowaardse routinier om zijn dame te geven voor twee torens.

Dan breekt een interessante fase aan. Beide spelers hebben lopers van ongelijke kleur, maar de witte dame is actiever dan de ‘logge torens’ zoals Wim het uitdrukt en hij biedt remise aan. Maar zwart krijgt een plotselinge kans als de Hoornse lenteveteraan de druk op de zwarte stelling (met 40. g5) niet vasthoudt. Wel pakt hij een giftig pionnetje en belandt meteen in een hopeloze situatie.

1. c4 e5 2. g3 Pf6 3. Lg2 c6 4. Pf3 e4 5. Pg5 d5 6. d3 h6 7. Ph3 Lf5 8. dxe4 Pxe4 9. cxd5 Lb4+ 10. Ld2 Pxd2 11. Pxd2 Lxh3 12. Lxh3 Dxd5 13. f3 0-0 14. a3 La5 15. b4 Lb6 16. Pe4 De5 17. Ta2 Td8 18. Dc2 Pa6 19. Dc4 Td4 20. Db3 Tad8 21. Pf2 Pc7 22. 0-0 Pd5 23. Kh1 Pe3 24. Te1 Pf5 25. Pe4 Pd6 26. Pxd6 Dxd6 27. Lf5 Lc7 28. Ld3 Th4 29. f4 Th5 30. Taa1 Dd4 31. Lc4 Td7 32. Df3 Tf5 33. Tad1 Dxd1 34. Txd1 Txd1+ 35. Kg2 Lb6 (zie diagram) 36. g4 Tg1+ 37. Kh3 Tf6 38. De4 Kf8 39. De5 Td1 40. Ld3 Te6 41. Db8+ Te8 42. Dxb7 Te3+ 43. Kg2 Tg1+ 44. Kxg1 Te7+.

 

 

 

Martin Duinmaijer – Johan Plooijer 0-1

De Hoornse duels tussen Martin Duinmaijer en Johan Plooijer beginnen ondertussen tot de klassiekers van het lenteveteranenkampioenschap te behoren. Elke keer als ze van de partij zijn, spelen ze tegen elkaar. Alleen in 2010 was dat niet het geval, omdat Martin in de B-groep was ingedeeld. Maar op het hoogste niveau zitten ze op deze zevende woensdagmiddag voor de vijfde keer vanaf 2008 tegenover elkaar.

Als Johan kort heeft gerokeerd, besluit wit het nog even aan te kijken om op de dertiende zet voor de lange variant te kiezen. Meestal probeert zwart dan over de damevleugel aan te vallen, maar de Bergense lenteveteraan kan met een loper op b6 een pionnenopmars blokkeren. Johan staat wat gedrongen met alle stukken op de zevende en achtste rij en als hij met actiever spel iets wil terugdoen, krijgt juist zijn opponent een prettige stelling.

Martin kan een achtergebleven pion op d6 vier keer aanvallen. Hij gaat echter met zijn c-pion aan de loop en dan staat er ineens van alles in een penning. De aansluitende ‘afruil’ pakt helemaal verkeerd uit voor wit die bij het optrekken van de rookwolken een loper en een pion minder heeft. De Alkmaarder brengt met zijn zege de onderlinge stand in Hoorn op een 3½-1½ voorsprong.

1. e4 d6 2. d4 Pf6 3. Pc3 g6 4. f4 c6 5. Pf3 Lg7 6. Ld3 0-0 7. Le3 Pbd7 8. Dd2 c5 9. f5 cxd4 10. Lxd4 Pc5 11. fxg6 Pxd3+ 12. Dxd3 hxg6 13. 0-0-0 Lg4 14. h3 Ld7 15. g4 a6 16. e5 Pe8 17. Pd5 Lc6 18. Lb6 Dd7 19. The1 Lxd5 20. Dxd5 e6 21. Db3 Tc8 22. La5 Tc5 23. Lb4 Tb5 (zie diagram) 24. c4 Tb6 25. c5 Dc7 26. Kb1 dxc5 27. Tc1 Txb4 28. Dxb4 cxb4 29. Txc7 Pxc7 30. Tc1 Pd5.

 

 

 

 

 

 

Aart Strik – Harry Peters 1-0

Aart Strik kan zijn rentree op het lenteveteranenkampioenschap toch nog een beetje kleur geven. Zijn laatste deelname dateert uit 2009, waarin hij alleen in de eerste ronde zegevierde. In deze jubileumeditie moet hij tot de slotronde wachten om een vol punt achter zijn naam te laten noteren. Voor Harry Peters zal er geen strik om het toernooiboek komen. Na vier remises volgen drie nederlagen.

Aart kiest voor de Ton de Veij-opening (of heeft Ton de Aart Strik-opening gekopieerd?), maar zijn damepaard springt slechts drie velden ver. Dat speelt op g3 wel een nuttige rol. Met 11. … g5 valt Harry het Breezandse koningspaard op h4 aan, waarop wit hetzelfde doet met 12. Df3. Zwart denkt zijn koningspaard te kunnen beschermen door de vorst zelf in te schakelen. Het is echter ineens uit, omdat wit het stuk kan nemen en zijn opponent op straffe van mat niet kan terugslaan.

1. Pc3 d5 2. e4 d4 3. Pce2 e5 4. Pf3 Ld6 5. Pg3 c5 6. Lc4 Pf6 7. d3 h6 8. h3 0-0 9. Ph4 Pc6 10. a3 Pe7 11. 0-0 g5 12. Df3 Kg7 13. Dxf6+ (zie diagram).

 

 

 

 

De strijd in groep B is onverwacht nog heel spannend geworden. Peter Couwenhoven, als achtste geplaatst, maakt aanvankelijk een sterke rentree. Aartswouds lenteveteraan verslaat op de eerste vier woensdagen achtereenvolgens John Fokke, Roel Ridderikhoff, Gerard Kuijs en Jan Haijer en heeft dan een vol punt voorsprong op Dirk Mantel en de sterk voor de dag komende Arie Boots. De topper tegen Dirk eindigt in remise en in de zesde ronde verspeelt Peter in een kansrijk eindspel tegen Arie een stuk en moet hij in de wachtkamer plaats nemen.

 

Gerard Kuijs – Arie Boots 1-0

Gerard Kuijs en Arie Boots zijn respectievelijk als zestiende en vijftiende op de plaatsingslijst vermeld, maar voor met name wit is dat geflatteerd. Hij is een veel betere lenteveteraan dan het papier aantoont. Na een goede start (winst op Peter Duijs en Ed Stolp) loopt Gerard schade op tegen Peter Couwenhoven (verlies) en Roel Ridderikhoff (remise), maar hij knokt zich terug in de race door Peter Folkertsma en Pet Kerssens op afstand te houden.

In zes ronden heeft Arie Boots viermaal gewonnen (van Piet Zegers, Kees Takken, Co Pater en Peter Couwenhoven) en geremiseerd tegen Jan Haijer en Dirk Mantel. Met een half punt voorsprong op laatstgenoemde, Peter Couwenhoven en zijn tegenstander op deze zevende woensdagmiddag begint hij aan de slotronde.

Gerard Kuijs-Arie Boots wordt een onvervalste thriller en is tevens de langste partij van de slotmiddag. Ruim na half zes krijgt de strijd een winnaar. Wit neemt het initiatief en probeert op de koningsvleugel toe te slaan. Zwart geeft geen krimp en als beide spelers alleen nog de torens over hebben en zes pionnen, staat hij zelfs iets beter. Arie beschikt over twee groepjes van drie pionnen, Gerard kijkt tegen isolani’s op f2 en h4 aan.

Na de eerste tijdcontrole kan de Castricumse lenteveteraan zijn stelling iets verbeteren door de h-pion te ruilen tegen zwarts e-pion. Ook belandt van elk een toren naast het bord. Langzamerhand begint de tijdnood een rol te spelen en soms gebeuren in die fase de gekste dingen. Arie heeft op de koningsvleugel een pion meer (twee om één) en kan torenruil afdwingen om een gewonnen stelling te bereiken. Als Gerard met zijn vrije d-pion gaat lopen, kiest zwart voor enkele verdedigende zetten. De spanning stijgt met de seconde. Wits d-pion promoveert, waarna zwart zijn toren voor de nieuwe dame geeft.

De Alkmaarse lenteveteraan krijgt nog één kans, als zijn opponent zijn toren van de tweede rij haalt en zwarts g-pion kan promoveren. Hij doet echter een koningszet, waardoor Gerard het probleem kan oplossen. De g-pion promoveert, maar de Castricummer ‘ruilt’ haar voor de toren. Uiteindelijk blijven er twee witte pionnen over en een voor zwart. Er volgen nieuwe promoties. Als wit schaak kan opheffen door zelf schaak te geven en zwart de dames moet ruilen, houdt Gerard een niet af te stoppen vrijpion op de a-lijn over.

1. e4 c5 2. Pf3 g6 3. c3 d5 4. exd5 Dxd5 5. Pa3 Lg7 6. Lc4 Dd8 7. 0-0 a6 8. Te1 e6 9. Pc2 Pc6 10. a4 Pge7 11. Pe3 0-0 12. Lf1 Dc7 13. d3 Td8 14. h3 b6 15. Pg4 h5 16. Pgh2 a5 17. Lg5 La6 18. Dc2 Td7 19. Tad1 Pf5 20. g4 hxg4 21. Pxg4 Kh7 22. Pf6+ Lxf6 23. Lxf6 Lb7 24. Dd2 Kg8 25. Dg5 Pce7 26. Pe5 Td6 27. Pg4 Pd5 28. h4 Pxf6 29. Pxf6+ Kg7 30. Lh3 Dd8 31. Ph5+ Kh7 32. Pf6+ Kg7 33. Lxf5 Dxf6 34. Dxf6+ Kxf6 35. Le4 Lxe4 36. Txe4 Tad8 (zie diagram) 37. Te3 Th8 38. Tf3+ Kg7 39. Tf4 e5 40. Te4 f5 41. Txe5 Txh4 42. b3 Kf7 43. Kg2 Td8 44. Te3 Tdh8 45. Tde1 Th2+ 46. Kf3 T2h3+ 47. Ke2 Txe3+ 48. Kxe3 Kf6 49. Td1 g5 50. d4 Th3+ 51. f3 g4 52. Tf1 cxd4+ 53. cxd4 Kg5 54. d5 f4+ 55. Ke4 g3 56. d6 Th8 57. Kd5 Kf6 58. Kc6 Tc8+ 59. Kd7 Tc3 60. Te1 Te3 61. Tc1 g2 62. Kc7 Td3 63. d7 Kg5 64. d8D+ Txd8 65. Kxd8 Kh4 66. Kc7 Kg3 67. Tc3 Kh2 68. Tc2 Kh1 69. Tc1+ g1D 70. Txg1+ Kxg1 71. Kxb6 Kf2 72. Kxa5 Kxf3 73. b4 Ke3 74. b5 f3 75. b6 f2 76. b7 f1D 77. b8D Df5+ 78. Ka6 Dd3+ 79. Db5 Dg6+ 80. Db6+ Dxb6+ 81. Kxb6 Kd4 82. a5.

 

Piet Kerssens – Dirk Mantel 0-1

Dirk Mantel neemt tegen Piet Kerssens, die voorzichtig begint, snel het initiatief. De Andijker lenteveteraan plaatst zijn centrumpionnen op de vijfde rij, heeft een mooi loperpaar en actieve paarden. Als er iets meer evenwicht in de stelling komt, besluit wit tot een spectaculair offer. Hij geeft twee lichte stukken voor een toren en twee pionnen.

Zwart neemt een pion terug en Piet moet kortstondig alles uit de kast halen om ook niet de isolani op d4 te verliezen. In een open strijd valt de afloop niet te voorspellen. Wit verdubbelt zijn torens op de open e-lijn en Dirk moet enkele stukken paraat houden voor de verdediging van zijn koning. De beslissing valt, als zwart met een loper een toren aanvalt en de witspeler het stuk van de e-lijn haalt. Na een paardvork verliest wit de andere toren.

1. g3 Pf6 2. Lg2 e5 3. d3 d5 4. Lg5 c6 5. Pd2 Le6 6. Pgf3 Ld6 7. e4 Pbd7 8. c3 0-0 9. 0-0 h6 10. Le3 Pg4 11. Te1 f5 12. exf5 Lxf5 13. Pf1 b6 14. Ph4 Pxe3 15. Pxe3 Lh7 16. Pxd5 cxd5 17. Lxd5+ Kh8 18. Lxa8 Dxa8 (zie diagram) 19. Dg4 Tf7 20. De6 Df8 21. Pg6+ Lxg6 22. Dxg6 Lc5 23. d4 exd4 24. b4 Le7 25. Dg4 Lf6 26. cxd4 Dxb4 27. Te8+ Kh7 28. De4+ g6 29. Dd5 Kg7 30. Te4 Dd2 31. Tae1 Dd3 32. T1e3 Db1+ 33. Kg2 Lg5 34. Tf3 Pf6 35. De6 Dxe4 36. Dc4 Pd5.

 

 

 

Peter Couwenhoven – Co Pater 1-0

Na een pechvolle week schijnt voor Peter Couwenhoven toch nog de lentezon. Zowel in de zesde ronde van het veteranenkampioenschap als in de clubcompetitie van Aartswoud heeft hij in een prima eindspel een stuk weggegeven, maar zijn laatste partij in Hoorn maakt alles goed.

Van Co Pater krijgt hij aanvankelijk stevige tegenstand. Wit heeft de voorste van een dubbelpion gegeven om zijn torens op de e-lijn te verdubbelen. Peter heeft veel stukken op de koningsvleugel. Na torenruil van verslikt zwart zich met een paardzet. Co valt met 23. … Pe8 de andere toren aan, maar opent ook de f-lijn voor een dameschaak op f7. Ineens barst de strijd los. Zwart geeft met een loper schaak en het ziet er met zijn dame en toren in de stelling van wit dreigend uit. Maar wit kan alles precies verdedigen en neemt daarna het heft in handen. Mat in vijf is dan niet meer te voorkomen.

1. e4 Pf6 2. e5 Pd5 3. Pc3 Pxc3 4. bxc3 d6 5. exd6 exd6 6. d4 De7+ 7. Le3 g6 8. Le2 Lg7 9. Pf3 0-0 10. 0-0 b6 11. Dd2 Lb7 12. Tfe1 Pd7 13. Lg5 De4 14. Ph4 Dc6 15. Lf3 d5 16. c4 Dxc4 17. Te7 Pf6 18. Tae1 Da4 19. Txc7 Lc6 20. Df4 Tfe8 21. Txe8+ Txe8 22. h3 Te1+ 23. Kh2 Pe8 (zie diagram) 24. Dxf7+ Kh8 25. Txa7 Dxd4 26. Lg4 Le5+ 27. f4 Dg1+ 28. Kg3 Te3+ 29. Pf3 Lg7 30. Lf6 Txf3+ 31. Lxf3.

 

 

 

 

 

In de bovenste regionen van groep C is het in dit tiende lenteveteranenkampioenschap vaak stuivertje wisselen geweest. Na iedere ronde zijn de onderlinge verschillen tussen zes, zeven deelnemers heel klein. Jan de Jong behoort ook enige tijd tot de toppers, maar moet na verlies in zijn vijfde partij afhaken.

De laatste woensdagmiddag begint met twee koplopers: Joop Dragstra en Stef Goddijn. Vier concurrenten hebben een half punt minder: Leo van Balen, Eric de Jong, Piet Sinnige en Kees Struyk. De hele top zes zit tegenover elkaar, waardoor sprake is van een zinderende finale.

Leo verslaat Stef, Piet klopt Kees. Dan blijkt dat Eric van Joop moet winnen om de eerste plaats in de eindstand op te eisen. In dat geval heeft hij net als Leo en Piet vijf punten, maar in de onderlinge score anderhalve punt behaald.

 

Joop Dragstra – Eric de Jong 0-1

Joop Dragstra is in 2008 nog als eerste in groep B geëindigd, terwijl Eric toen op de vijfde plaats beslag legde. In de vierde ronde versloeg Eric, ook met zwart, Joop die evenwel met een geweldige eindsprint (drie uit drie) toch nog zegevierend door de finish ging.

Nu gaat de strijd aanvankelijk gelijk op, al wordt Eric gaandeweg iets teruggedrongen. Wit heeft de koningsvleugel in zijn vizier en kan de stelling daar met een loperoffer openbreken (21. Lxg6), maar kiest voor een ander plan. Dat pakt verkeerd uit, want zwart neemt het initiatief over en wint twee pionnen. Joop plaatst alsnog een loperoffer (28. Lxg6), al gaat de Obdamse lenteveteraan daar niet op in en dat kost hem twee pionnen.

De partij krijgt een abrupt einde na een stil zetje van zwart. Met 30. … c5 opent hij de diagonaal a8-h1 voor zijn loper. De eerste rij komt vrij voor een zwarte toren en er dreigt een soort mat achter de paaltjes, omdat op f2 en h2 nog witte pionnen staan. Wit creëert een vluchtveld die echter geen veilige haven biedt: hij gaat mat op h1.

1. d4 d5 2. Pf3 e6 3. e3 Pf6 4. c4 c6 5. Pc3 Le7 6. Ld3 Pbd7 7. 0-0 Dc7 8. Te1 0-0 9. Ld2 b6 10. Tc1 Lb7 11. e4 dxe4 12. Pxe4 Pxe4 13. Lxe4 Pf6 14. Lb1 Tfd8 15. De2 La6 16. Ld3 Lb7 17. Lg5 Pe8 18. De4 g6 19. Dh4 Lxg5 20. Pxg5 h5 21. Te3 Pg7 22. g4 Txd4 23. Pe4 Df4 24. Df6 Dxg4+ 25. Tg3 Df5 26. Te1 Dxf6 27. Pxf6+ Kh8 28. Lxg6 (zie diagram) Tf4 29. Pxh5 Pxh5 30. Lxh5 c5 31. Te5 Txc4 32. h3 Tc1+ 33. Kh2 Th1#.

 

 

 

 

 

Net als Peter Couwenhoven (groep B) en Eric de Jong (groep C) is Jaap Limmen een lenteveteraan die niet eerder in Hoorn groepswinnaar is geworden. De routinier van schaakvereniging Vredeburg uit Limmen eindigt overtuigend op de eerste plaats. Hij staat in zeven ronden slechts een half punt af.

Na een winstpartij tegen Cees Janssen gebeurt dat in de tweede ronde tegen Anton Hommes. Drie man hebben dan een score van honderd procent (Cees Haakman, Wim Dam en Sake Sijtsma), maar Jaap verslaat het trio in de volgende ronden. Als hij ook tegen Auke Nicolai zegeviert, begint hij met een vol punt voorsprong op Ad van der Steur en Sake Sijtsma aan zijn laatste partij.

 

Ad van der Steur – Jaap Limmen 0-1

Ad van der Steur heeft in de tweede ronde verloren van Job Bueno de Mesquita en in de vijfde remise gespeeld tegen Auke Nicolai. Daardoor staat hij een punt achter op Jaap Limmen, maar is nog niet uitgeschakeld. Als Ad wint en Sake Sijtsma niet wint van Cees Haakman, eindigt de Alkmaarder op basis van het onderlinge resultaat op de eerste plaats.

Zo ver komt het niet. Op de dertiende zet verliest wit onnodig zijn b-pion. De strijd speelt zich voornamelijk af op de damevleugel, waar ook de witte c-pion kwetsbaar is. Bij de eerste tijdcontrole neemt zwart bezit van de open b-lijn en het aanvallende spel van Jaap werpt zijn vruchten af. Hij verovert de c- en de e-pion ten koste van zijn h-pion. Met drie verbonden vrijpionnen gaat hij met een uitstekende stelling het eindspel in. Na dameruil krijgt hij de felicitaties van Ad die met een toren en paard te weinig heeft tegen toren en loper van zwart plus een aantal vrijpionnen.

1. c4 c5 2. Pc3 Pf6 3. g3 Pc6 4. Lg2 g6 5. e3 Lg7 6. Pge2 d6 7. d4 cxd4 8. Pxd4 Ld7 9. Tb1 a6 10. b4 Tb8 11. a4 Dc8 12. 0-0 Lh3 13. Lb2 Pxb4 14. La3 Pc6 15. Pce2 Lxg2 16. Kxg2 Pe5 17. Tc1 0-0 18. Dc2 Dg4 19. f3 Dd7 20. Pf4 Tfc8 21. Db3 Pc6 22. Pxc6 bxc6 23. Dd3 Tb6 24. Tb1 Tbb8 25. Dc2 g5 26. Pd3 h5 27. h3 De6 28. e4 g4 29. Pf4 gxf3+ 30. Kxf3 Dd7 31. Kg2 e5 32. Pe2 Ph7 33. Txb8 Txb8 34. Lc1 De6 35. Pg1 Tb4 (zie diagram) 36. De2 Dxc4 37. Dxh5 Dxe4+ 38. Kh2 Dg6 39. Df3 d5 40. Dc3 Tc4 41. Df3 Tc2+ 42. Pe2 Pf6 43. h4 Ph5 44. Le3 Ta2 45. g4 Pf4 46. Lxf4 exf4 47. Kh3 De4 48. Dxe4 dxe4.