Haver voor het witte paard
Als een van de debutanten loopt Peter van Waert de theaterzaal van het Hoornse verpleeghuis Lindendael binnen. ,,Ik zie veel grijze haren, dan moet ik hier goed zijn’’, zegt de routinier van De Groene Zes.
Voor de meeste deelnemers aan het lenteveteranenkampioenschap van de Noordhollandse Schaakbond is de speelzaal bekend terrein. Ze hebben elkaar een jaar niet gezien en op de eerste woensdagmiddag zijn de begroetingen hartelijk.
Jan Rietveld is de kampioen van groep C, maar hij maakt geen gebruik van zijn recht op promotie. Met zijn bekende grote glimlach legt hij uit waarom. ,,Joh, wat heb ik in groep B te zoeken. Ik ben blij dat ik weer in C zit, met mijn rating van 1492.’’
,,Bekend jaartal’’, reageert een van de omstanders.
,,Slag bij Nieuwpoort’’, antwoordt Jan, met een grijns.
In die sfeer wordt het evenement al vele jaren in de hoofdstad van Westfriesland gehouden. Gezellig, gemoedelijk. En opnieuw mag de toernooicommissie zich verheugen in een volle bak. Andermaal is het kampioenschap uitverkocht, er kan geen stoel meer bij. Leuk is dat diverse afwezigen van de afgelopen seizoenen er weer bij zijn. Cees van den Broek, Piet de Haas, Cees Janssen, Eric de Jong, Han Kemperink, Tim Nijman, Johan Plooijer, Reg Roodzant, Henk Sijm, Kees Takken, Tjerk Voskuil en Leo Zuiver: welkom terug.
Peter van Waert is niet de enige nieuwkomer in de editie van 2015. Dankzij de aanmeldingen van hem, Piet Kuijs, Joop van Nes, Egbert van Oene, Han Pansters, Gerrit Roos en Ben Zuurveld is het aantal deelnemers vanaf het beginjaar 2004 de grens van tweehonderd gepasseerd. We zitten nu op welgeteld 201.
Een uit dat grote gezelschap trakteert mij op een verrassing. Jan Rot – nog geen keer ontbroken – heeft het boek dat ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van zijn club Het Witte Paard is uitgebracht, meegenomen. Al een jaar of vijf verzamel ik zoveel mogelijk gegevens uit de schaakhistorie van Hoorn, Westfriesland en het NHSB-gebied en jubileumboeken zijn altijd een waardevolle aanvulling. Om een tipje van de sluier op te lichten: sporen van schaakactiviteiten in Koog-Zaandijk gaan terug tot in ieder geval 1892. Zaandam had in 1855 het schaakgezelschap Klaverblad en bij de oplossingen in de schaakrubriek van het Algemeen Handelsblad van 14 juni en 2 augustus 1847 wordt de Zaandammer J.D. (vroeger werden in de kranten vaak alleen de initialen vermeld) genoemd.
Diezelfde J.D. is deze eerste woensdagmiddag aanwezig en heeft ook een pagina geschreven in het jubileumboek van Het Witte Paard. Joop Dragstra, oud-voorzitter met (uiteraard) Fries bloed in de aderen en gezegend met een gezonde dosis humor. ,,Schaken is als zwemmen in de Sahara. Het heeft geen doel. Maar het werkt gezond verslavend; zandhappen werkt verstikkend.’’
Het lenteveteranenkampioenschap telt ditmaal zes spelers van Het Witte Paard. Naast Joop zijn dat Jan Brink, Jan Rot, Piet Zegers, Piet van Tellingen en Hans van Heems. Laatstgenoemde was in 1996 de eerste tegenstander van Joop Dragstra die net lid van de vereniging was geworden. Ook van Hans een pagina in de jubileumspecial van ‘Haver’, zoals het clubblad heet. Een geweldige vondst, zo’n naam voor een periodiek bij een club met de naam Het Witte Paard.
Hans memoreert in zijn artikel aan een partij die hij tijdens het lenteveteranenkampioenschap van 2011 (zesde ronde) heeft gespeeld tegen oud-organisatiecomitélid Stef Goddijn. Als echte Wittepaarder laat hij zijn witte ruiterij voorop gaan in de strijd. De notatie staat erbij en vind ik zo mooi dat ik die heb overgenomen. Met het witte paard in de hoofdrol.
Hans van Heems – Stef Goddijn 1-0
1. e4 e5 2. Pf3 d6 3. d4 exd4 4. Pxd4 Le7 5. Le2 Pf6 6. Pc3 Ld7 7. 0-0 0-0 8. Le3 Pc6 9. Pd5 Pxe4 10. Pb5 (zie diagram) Pf6 11. Pbxc7 Pxd5 12. Pxd5 Le6 13. Pxe7+ Dxe7 14. Lf3 Pe5 15. b3 Pxf3+ 16. Dxf3 b6 17. c4 Tac8 18. Tad1 Tfd8 19. Tfe1 Dd7 20. h3 Tc6 21. Lf4 Dc8 22. Dg3 Dc7 23. Lh6 g6 24. Dc3.
Langzamerhand wordt het tijd om naar de partijen in groep A te gaan. Comitévoorzitter Frits Bouwman haalt in zijn welkomstwoord een anekdote van de in 2013 overleden Lex Jongsma aan. Het is een harde waarheid, maar schaken in hogere sferen komt voor alle lenteveteranen dichterbij. Wedstrijdleider Gerard van der Graaf noemt eerst wat ‘technische dingetjes’ op en eert daarna met een kort moment van stilte de acht oud-deelnemers die vorig jaar zijn overleden. Thomas Balla, Eelie van den Bosch, Albert Bouma, Willem Fokken, Jan Haijer, Hans Schouwink, Peter Vogelenzang en Henk Westerman, de herinneringen aan jullie gaan nooit verloren.
Karel Keesman – Peter Holscher 0-1
Voor de eerste maal zitten Karel Keesman en Peter Holscher tegenover elkaar in Lindendael. De zwartspeler heeft alle Hoornse edities meegemaakt en een flinke reeks aan podiumplaatsen – onder anderen dankzij drie titels – opgebouwd. De Heerhugowaarder, met de derde plaats in 2012 als topklassering, begint aan zijn vijfde deelname.
Met het Staunton-gambiet krijgt hij ontwikkelingsvoorsprong, maar dat levert wit verder niet veel op. Dankzij een dame-uitval verovert Peter een tweede en dankzij een actief paard een derde pion. Hij heeft weinig stukken nodig gehad om beslissend voordeel te verkrijgen. Als de verdediging op vallen staat, feliciteert Karel zijn opponent.
1. d4 f5 2. e4 fxe4 3. Pc3 Pf6 4. Lg5 c6 5. f3 exf3 6. Pxf3 d5 7. Pe5 g6 8. Ld3 Lg7 9. De2 0-0 10. 0-0-0 Pbd7 11. Pf3 Te8 12. Tde1 Pf8 13. Pe5 Pe6 14. Le3 Dd6 15. h4 Ph5 16. g4 Phf4 17. Dd2 Lxe5 18. dxe5 Db4 19. a3 Pxd3+ 20. cxd3 Dxg4 21. d4 Dh5 22. Lh6 Pxd4 (zie diagram) 23. Df4 Lf5 24. b4 Pe6 25. Dd2 d4 26. Pe2 Df3 27. Pxd4 Dxa3+.
Piet de Haas – Egbert van Oene ½-½
Piet de Haas heeft een korte, maar wel opvallende historie als lenteveteraan. De Heerhugowaarder vierde zijn eerste deelname, in 2012, met het veroveren van de titel. Het jaar erop stond hij na nederlagen tegen Tom Adriaanse en Karel Keesman ineens in de onderste regionen en trof in de derde ronde mede-topper Wim Nieland met wie hij twaalf maanden eerder nog om het kampioenschap streed. Die partij eindigde in remise en gaf het startsein voor een voortvarend vervolg, want met vier winstpartijen op rij werd Piet toch nog vierde.
Egbert van Oene is nieuwkomer en aanwinst, zo blijkt tegen de oud-kampioen. In een open Catalaan staat hij lange tijd goed. Na een interessante strijd zijn vier torens en lopers van gelijke kleur overgebleven, maar heeft zwart een pion meer: op a7. Piet verliest ook een gepasseerde e-pion en na torenruil moet hij op de koningsvleugel met twee pionnen opboksen tegen vier van de Waagtoren-speler. In tijdnood wint wit er een terug en de spanning stijgt naar een hoogtepunt, als over en weer niet de juiste voortzettingen worden gevonden. Daarop vinden beide spelers elkaar met remise.
1. d4 d5 2. c4 e6 3. Pf3 Pf6 4. g3 dxc4 5. Lg2 c5 6. e3 Pc6 7. 0-0 cxd4 8. Pxd4 Ld7 9. Pxc6 Lxc6 10. Lxc6+ bxc6 11. Da4 Dc7 12. Dxc4 Le7 13. Pc3 0-0 14. e4 Tab8 15. a3 Tfd8 16. b4 Td7 17. b5 Tc8 18. Lf4 e5 19. Le3 cxb5 20. Dxc7 Tcxc7 21. Pxb5 Tb7 22. Pc3 Tb3 23. Pd5 Pxd5 24. exd5 Lxa3 25. Tfd1 f6 26. Kg2 Kf7 27. Ta2 a5 28. Tc2 Tb5 29. d6 Txd6 30. Tc7+ Kg6 31. Th1 Tbd5 32. h4 Td7 33. Tc4 Kf7 34. h5 h6 35. g4 Ke6 36. Tc8 Td8 37. Tc7 T8d7 38. Tc4 Lb2 39. Tb1 Ld4 40. Lc1 Tc5 41. Ta4 Tc2 42. Txa5 (zie diagram) Lxf2 43. Ta6+ Kf7 44. Tb2 Txb2 45. Lxb2 Td2 46. La1 Ld4+ 47. Kg3 Td3+ 48. Kg2 Lxa1 49. Txa1 Ke6 50. Kf2 f5 51. Ta6+ Td6 52. gxf5+ Ke7 53. Ta7+ Kf6 en na nog een aantal zetten tot remise besloten.
Johan Plooijer – Peter Roggeveen 0-1
Als vice-lentekampioen keert Peter Roggeveen terug in de theaterzaal en hij is ook regerend herfstkampioen van de NHSB. Johan Plooijer heeft zich na een jaartje afwezigheid weer aangemeld en kan meteen flink aan de bak. Hij ziet snel dat zwart alle pionnen op de koningsvleugel inzet om de druk te vergroten.
Als wit de diagonalen gesloten probeert te houden, offert de zwartspeler een loper voor de twee pionnen die vlak bij de Alkmaarse koning staan. De doorstoot van zwarts f-pion moet worden verhinderd en daar wil Johan de kwaliteit voor geven. Na een spectaculaire fase en dito afruil heeft de ZSC’er de kwaliteit, is er geen pion meer te zien op de koningsvleugel (met de monarchen op g2 en g8) en zijn Peters stukken actiever.
Na dameruil geeft wit zijn vorst een aanvallende rol, waarop de zwarte toren over de onderste rijen infiltreert. Kundig haalt de Zaandammer het cement uit de witte stelling en verzekert zich van de partijzege.
1. d4 d6 2. Pf3 f5 3. c4 Pf6 4. Pc3 g6 5. g3 Lg7 6. Lg2 0-0 7. 0-0 Pc6 8. e3 e5 9. d5 Pe7 10. Tb1 h6 11. b3 g5 12. Lb2 Pg6 13. Pd2 h5 14. Pe2 h4 15. f3 hxg3 16. hxg3 f4 17. exf4 gxf4 18. Dc2 De8 19. g4 Lxg4 20. fxg4 Pxg4 21. Tf3 Ph4 22. Tbf1 Pxg2 23. Kxg2 Pe3+ 24. Txe3 fxe3 25. Txf8+ Dxf8 26. Pf3 e4 27. Dxe4 Lxb2 28. Dxe3 Te8 (zie diagram) 29. Dg5+ Dg7 30. Dxg7+ Kxg7 31. Pf4 Kf6 32. Pe6 Te7 33. Kg3 Le5+ 34. Kg4 c6 35. Pd2 cxd5 36. cxd5 Th7 37. Pe4+ Ke7 38. Kf5 Th2 39. a4 Tb2 40. P6c5 Tb1 41. Pxb7 Txb3 42. Pa5 Tf3+ 43. Kg6 Tf4 44. Pc6+ Kd7 45. Pxe5+ dxe5.
Peter van Waert – Maarten de Haas ½-½
Peter van Waert behoort al vele jaren tot de top van Westfriesland. Hij heeft zeventien keer meegedaan aan het Westfries kampioenschap en in 1991 de titel veroverd. Woonachtig in Hem-Venhuizen, waar de roots liggen van andere regionale toppers (Ron Deen, Ardjan Langedijk, Mark van Ojik). Het is echter nooit gelukt om daar een sterke schaakclub te krijgen.
Maarten de Haas doet voor de zesde keer mee in Hoorn en belandde vorig seizoen voor het eerst buiten de top tien: zeventiende. Dat past niet bij een speler die steeds rond de zevende plaats is geëindigd. In een Pirc houdt hij de tweehonderd ratingpunten meer hebbende speler van De Groene Zes op een mooie remise.
In het vroege middenspel raakt wit een pion achter en na een grote afruil komen de twee vlot in het eindspel terecht met nog steeds dat extra pionnetje voor de Heerhugowaarder. Het evenwicht wordt na torenruil hersteld. De laatste lichte stukken gaan van het bord en met dame en toren voor beide kan Maarten, die toch weer een pion meesnoept, toewerken naar vrijpionnen op f4 en g5. Het tempo voor zwarts pionwinst beantwoordt Peter met een matdreiging op b7. Hij kan vervolgens de vrijpionnen onschadelijk maken, maar dan is de vrede al getekend.
1. e4 d6 2. d4 Pf6 3. Pc3 c6 4. Le2 Dc7 5. Lg5 Pbd7 6. Dd2 e5 7. 0-0-0 Le7 8. f4 h6 9. Lh4 exf4 10. Lxf6 Pxf6 11. Kb1 g5 12. Lc4 Pxe4 13. Pxe4 d5 14. De2 Le6 15. h4 0-0-0 16. Lb3 dxe4 17. Lxe6+ fxe6 18. Dxe4 e5 19. Pf3 exd4 20. hxg5 Lxg5 21. Txd4 Txd4 22. Dxd4 Td8 23. Dxa7 Dd6 (zie diagram) 24. Da8+ Kc7 25. Da5+ Kb8 26. a3 Dd5 27. Db6 Te8 28. Pxg5 hxg5 29. b3 Dxg2 30. Th7 Df1+ 31. Kb2 Da6 32. Dc7+ Ka7 33. Dg7 f3 34. Dxg5 f2.
Piet Kuijs – Jan Brink 0-1
Door het debuut van Piet Kuijs is schaakclub Castricum goed vertegenwoordigd in de A-poule. Neef Gerard Kuijs en Hans Leeuwerik maken eveneens deel uit van het topgezelschap. Piet kwam in het herfstkampioenschap, bij Kijk Uit in IJmuiden, uit in de tweede groep en treft in Hoorn tweevoudig titelhouder Jan Brink – de sterkste in 2011 en 2013 – als eerste opponent.
Het Hollands is populair op deze eerste woendagmiddag, ook de ervaren speler van Het Witte Paard kiest voor deze verdediging. Wit neemt het initiatief en staat na een grote afruil een pion voor. Er volgt een tactische strijd op de damevleugel, waar Piet twee pionnen meer heeft. De voorste van een witte dubbelpion haalt veld b6. Jan moet zijn overgebleven stukken (toren, loper, paard) goed opstellen om stand te houden. De b6-pion wordt geruild tegen die van zwart op e6 en de stelling ziet er dan remise-achtig uit.
Na een ruil van paard tegen loper verliest de witspeler zijn extra pion. Een vrijpion op c6 kan hij niet verzilveren, terwijl een vrijpion van Jan op de d-lijn kansen krijgt. Mede door een betere opstelling van de zwarte toren en loper kan die doorlopen naar d2 en kost de promotie de Castricummer zijn toren.
1. d4 d5 2. c4 e6 3. Pc3 c6 4. Pf3 f5 5. Lf4 Pf6 6. e3 Le7 7. Ld3 0-0 8. 0-0 Pe4 9. Pe5 Pd7 10. Pxe4 fxe4 11. Lc2 Pf6 12. f3 exf3 13. Txf3 Ld7 14. Th3 Le8 15. De2 c5 16. Td1 Tc8 17. b3 b5 18. cxb5 Da5 19. a4 cxd4 20. exd4 Tc3 21. Txc3 Dxc3 22. Dd2 Lb4 23. Dxc3 Lxc3 24. Pf3 Lh5 25. Ld6 Tc8 26. Lc5 Tc7 27. b4 Pe4 28. Tc1 Lb2 29. Tb1 Lc3 30. a5 Lxf3 31. gxf3 Pd2 32. b6 axb6 33. axb6 Tb7 34. Td1 Pc4 35. Td3 Lb2 36. Tb3 Lc1 37. Tc3 Lb2 38. Tb3 Lc1 39. Tb1 Le3+ 40. Kg2 Ld2 41. Ta1 Pxb6 42. Ta6 Pd7 43. Txe6 (zie diagram) Pxc5 44. dxc5 Txb4 45. c6 Lf4 46. Ld3 Kf7 47. Te2 Tb3 48. La6 Tc3 49. Lb7 Tc5 50. Kh3 g5 51. Kg4 d4 52. Te4 d3 53. Td4 d2 54. h4 h6 55. hxg5 hxg5 56. Kh3 Tc1 57. Td7+ Kf6 58. Kg4 d1D 59. Txd1 Txd1 60. Kh3 Lc7.
Wim Nieland – Jan Stapel ½-½
Als regerend kampioen begint Wim Nieland het twaalfde veteranentoernooi in Hoorn. Zijn stijgende lijn vanaf 2010 – zesde, derde, tweede – werd twee seizoenen geleden abrupt afgebroken. De eerste plaats zou mooi in het rijtje passen, maar het werd de veertiende. Mede door een nederlaag in de laatste ronde tegen Jan Stapel.
Die eerste plaats kwam dus een jaar later. De titelverdediger stuit in zijn eerste partij op geweldige tegenstand. Wit moet steeds op zijn hoede zijn, maar richting de eerste tijdcontrole is de balans behoorlijk in evenwicht. Wim heeft als extraatje een vrijpion op de c-lijn, zwart heeft de dame, een toren en een loper tot zijn beschikking om die af te stoppen. Jan raakt echter ook een losse pion op e6 kwijt en dan lonkt er een overwinning voor de Egmondse lenteveteraan. Na heel veel gemanoeuvreer zijn alle stukken in de doos gegaan en heeft de Aartswoud-speler een pion teruggewonnen. Beide hebben een pionnenmeerderheid; Wim op de dame-, Jan op de koningsvleugel. Met de beginzet van de pionnen op b2 en g7 kan de promotieweg voor de randpion worden vrijgemaakt. Een sterk wapen voor de Waagtoren-routinier is zijn vrijpion op e6. Eén verkeerde koningszet (61. Kf5) breekt hem echter op. Zwart kan dat wapen onschadelijk maken en de langste partij van de eerste ronde eindigt in remise.
1. e4 c5 2. c3 d5 3. exd5 Dxd5 4. Pf3 e6 5. Pa3 Pf6 6. Lb5+ Ld7 7. 0-0 Le7 8. Te1 0-0 9. Te5 Dd6 10. Pc4 Dc7 11. a4 a6 12. Lxd7 Pbxd7 13. Te1 b5 14. Pce5 b4 15. De2 Pxe5 16. Pxe5 Ld6 17. d4 Tfd8 18. Lg5 Le7 19. Tad1 a5 20. Df3 Tac8 21. g4 Tf8 22. dxc5 bxc3 23. Dxc3 Pd5 24. Txd5 Lxg5 25. Tdd1 Lf6 26. f4 Tfd8 27. Txd8+ Dxd8 28. g5 Le7 29. Pd3 Dd5 30. Te5 Df3 31. Dc2 f6 32. gxf6 Lxf6 33. De2 Dh3 34. Th5 Ld4+ 35. Kh1 De3 36. Dxe3 Lxe3 37. Te5 Ld4 38. Te4 Lf6 39. Txe6 Td8 40. Td6 Tc8 41. Kg2 Tb8 42. c6 Le7 43. Td7 Kf8 44. Tb7 Tc8 45. Pe5 Ld6 46. Tb6 Lc7 47. Ta6 Ke7 48. Kf3 Ke6 49. Ke4 Tb8 50. f5+ Ke7 51. Ta7 Kd6 52. Pd3 Kxc6 53. Ta6+ Kd7 54. Pc5+ Ke7 55. Ta7 Kd6 56. Txc7 Te8+ 57. Pe6 Txe6+ 58. fxe6 Kxc7 59. Ke5 h5 60. h4 Kc6 (zie diagram) 61. Kf5 Kd6 62. Kg6 Kxe6 63. Kxg7 Kf5 64. Kh6 Kg4 65. b3 Kxh4 66. b4 axb4 67. a5 b3 68. a6 b2 69. a7 b1D 70. a8D Db6+ 71. Kg7 Dd4+ 72. Kg6 Dg4+ 73. Kh6 Dg5+ 74. Kh7 De7+ 75. Kh6 De6+ 76. Kg7 Kg5 77. Dg2+ Dg4.
Frans Vlugt – Wim Driessen 1-0
Wim Driessen pendelt in het lenteveteranenkampioenschap tussen de groepen A en B. In 2012 negende in B, in 2013 tiende in A, in 2014 zevende in B. Ten opzichte van een jaar geleden is zijn rating met 33 punten gestegen en dat brengt hem weer op het hoogste podium, waarop Frans Vlugt al ‘eeuwen’ speelt. De eerste veteranenkampioen in Hoorn heeft zes keer op het denkbeeldige ereplatform gestaan en wil ook nu weer in de top meedraaien.
In een Siciliaan gaat de strijd lange tijd gelijk op en als alleen het zware materiaal (en zeven pionnen elk) nog over is, ziet de stelling er remise-achtig uit. Het lukt wit om naar een iets betere pionnenstructuur toe te werken. Hij heeft twee reeksjes van drie pionnen, de zwartspeler kijkt tegen twee isolani’s op de damevleugel aan. Dameruil brengt daar verbondenheid, maar ook positioneel en materiaal voordeel voor zijn opponent. In een toreneindspel met vier om drie pionnen mag Wim niet ingaan op afruil van het laatste stuk en als dat toch gebeurt, is het meteen uit. De koning van Frans is tijdig bij een vrijpion op d4 die velden afneemt van de Heerhugowaardse monarch. Zwarts poging om zijn pion op b5 te laten promoveren helpt niet. Wit promoveert eerder en kan na een tweede dameruil probleemloos de laatste pionnen ophalen om zijn f-pion veilig naar de overkant te brengen.
1. e4 c5 2. Pf3 a6 3. g3 d5 4. exd5 Dxd5 5. Pc3 Dd8 6. Lg2 Pc6 7. 0-0 Pf6 8. Te1 e6 9. d3 Le7 10. Pe5 Pxe5 11. Txe5 0-0 12. a4 Dc7 13. Te1 Ld7 14. Lf4 Ld6 15. Lg5 Le7 16. Lf4 Ld6 17. Lxd6 Dxd6 18. Pe4 Pxe4 19. Lxe4 Lc6 20. Df3 Tac8 21. h4 f5 22. Lxc6 Dxc6 23. Df4 Tcd8 24. Te3 Td4 25. De5 Tf6 26. c3 Txa4 27. Txa4 Dxa4 28. Db8+ Tf8 29. Dxb7 f4 30. Tf3 h6 31. Kg2 Db5 32. Dxb5 axb5 33. gxf4 g6 34. Te3 (zie diagram) Txf4 35. Txe6 Kf7 36. Te4 Tf5 37. Kg3 Td5 38. d4 cxd4 39. Txd4 Txd4 40. cxd4 Ke6 41. Kf4 Kd5 42. Ke3 h5 43. f4 Kc4 44. Ke4 Kb3 45. d5 Kxb2 46. d6 b4 47. d7 b3 48. d8D Ka2 49. Da5+ Kb1 50. Ke5 b2 51. De1+ Ka2 52. Kf6 b1D 53. Dxb1+ Kxb1.
Gerrit Roos – Jan Rot 0-1
Een wereld van lenteveteranenverschil zit er tussen Gerrit Roos en Jan Rot. De witspeler maakt zijn debuut in de theaterzaal, het erelid van Het Witte Paard heeft alle Hoornse kampioenschappen vanaf het begin meegemaakt. Maar gebrek aan ervaring kan Gerrit, beginjaren zestig jeugdtalent bij Caïssa, niet worden ontzegd.
In een Engelse partij bouwt wit een solide pionnenmuur in het centrum op. Zwart zet wat druk op de voorste (c4) van een dubbelpion en maakt ook gebruik van de half open e-lijn. Het doorschuiven van d4 door de routinier van Caïssa-Eenhoorn blijkt dan te vroeg zijn geweest. Dat levert een achtergebleven e-pion op die eveneens door Jan wordt aangevallen. Wit delft het onderspit in de strijd op twee fronten. De Hoornse stukken kunnen niet goed samenwerken en hij moet na de slotzet kiezen tussen dame- of torenverlies.
1. c4 e5 2. Pc3 Pf6 3. Pf3 Pc6 4. e3 Lb4 5. a3 Lxc3 6. bxc3 b6 7. d4 e4 8. Pd2 0-0 9. Le2 Te8 10. 0-0 d6 11. f3 exf3 12. Lxf3 Lb7 13. e4 Pa5 (zie diagram) 14. d5 La6 15. Da4 Dd7 16. Db4 Te5 17. Te1 Tae8 18. Pb3 Pxb3 19. Dxb3 Pxe4 20. Lf4 Pc5.
Aart Strik - Hans Leeuwerik 0-1
Na een eenjarig uitstapje in de B-groep kan Aart Strik weer zijn krachten meten met de lenteveteranentop. Tien jaar geleden werd hij in dat selecte gezelschap nog derde, net als overigens in 2004. Hans Leeuwerik maakte vorig seizoen een goed debuut in Hoorn. Mede door een remise tegen de latere kampioen eindigde hij met vier punten als achtste.
In een aantrekkelijke partij is er van twee kanten strijd. Het duurt lang eer wit zijn ontwikkeling kan voltooien en dat biedt de lenteveteraan van schaakclub Castricum de gelegenheid zijn stukken wat actiever op te stellen. Nadat het een en ander is geruild heeft hij in een eindspel met vier torens plus een witte loper tegen een zwart paard een pion meer. Maar Aart verzet zich tot het uiterste en na een aardige ruil volgt de ontknoping met toren tegen toren en vier (wit) tegen vijf pionnen. De plus is een pion op e7. Als de witspeler de verdediging van een pion op g4 verliest, gaat het mis. Hans profiteert en beschikt na het nemen van die pion over twee vrijpionnen, waarvan die op g6 te zijner tijd een vrije doortocht zal krijgen.
1. Pc3 d5 2. e4 Pf6 3. e5 d4 4. Pce2 Pg4 5. f4 h5 6. Pf3 Pc6 7. Pg3 g6 8. Lc4 Ph6 9. e6 Lxe6 10. Lxe6 fxe6 11. Pg5 Dd5 12. De2 0-0-0 13. Dxe6+ Dxe6+ 14. Pxe6 Td6 15. Pxf8 Txf8 16. 0-0 Pb4 17. c3 Pc2 18. Tb1 d3 19. Pe4 Td5 20. b3 Pf5 21. c4 Td4 22. Pc5 Td6 23. Lb2 Pfd4 24. Pxd3 Pe2+ 25. Kf2 Pxf4 26. Pxf4 Txf4+ 27. Kg3 Tg4+ 28. Kf3 Txd2 29. Tf2 Td3+ 30. Ke2 Td6 31. Kf1 Pe3+ 32. Kg1 Pf5 33. Te1 Kd7 34. La3 Ta6 35. Lc1 Td4 36. g3 h4 37. Lf4 hxg3 38. hxg3 Td3 39. g4 Pd4 40. Kg2 Ta5 41. Lh6 Ta6 42. Te5 Tf6 43. Td5+ Ke6 44. Te2+ Pxe2 45. Txd3 Pf4+ 46. Lxf4 Txf4 47. Kg3 Te4 48. Kf3 Te5 49. Td8 a6 50. Tg8 Kf7 51. Tb8 b5 52. cxb5 Txb5 53. Tc8 Tc5 54. Ta8 Tc6 (zie diagram) 55. Ke4 Kf6 56. Td8 Kg5 57. Td4 Td6 58. Tc4 Kxg4 59. Txc7.
Ton de Veij – Tom Adriaanse 0-1
Met een geweldige eindsprint – drie partijzeges op rij – heeft Tom Adriaanse vorig seizoen zijn kampioenschap nog wat glans gegeven en hij zet de succesvolle reeks voort met een overwinning op Ton de Veij. De Purmerendse puntenmachine haperde na een sterk debuutjaar (zesde in 2013) en het euvel is in de eerste ronde nog niet verholpen.
Wit kiest voor de lange, zwart voor de korte rokade. Door het en passant slaan op c6 komt de b-lijn half open en MSC’s lenteveteraan geeft daar meteen druk op. Vervolgens werken zijn loper op de diagonaal a1-h8 en een paard prima samen. Beetje bij beetje wordt de verdediging van Ton meer ontregeld. Hij heeft al de kwaliteit gegeven en als ook nog eens stukverlies dreigt, beseft de Purmerender dat de strijd is gestreden.
1. Pc3 g6 2. e4 Lg7 3. d4 d6 4. Pf3 Pc6 5. Le3 Lg4 6. Le2 Lxf3 7. Lxf3 e5 8. d5 Pd4 9. Lxd4 exd4 10. Pe2 De7 11. Dd3 Pf6 12. 0-0-0 Pd7 13. Pxd4 0-0 14. The1 Pe5 15. De2 Tab8 16. c3 c5 (zie diagram) 17. dxc6 bxc6 18. c4 c5 19. Pb5 a6 20. Pc3 Db7 21. b3 Db4 22. Pb1 Lh6+ 23. Kc2 Da5 24. Pc3 Pc6 25. Kb2 Lg7 26. Tc1 Pb4 27. a3 Pc6 28. Ted1 Pd4 2